.jpg)
Պարզ է ամեն ինչ, բարդ բառեր էլ պետք չեն: Դու մի աշխարհ, ես մի ուրիշ, գիշերային լռության մեջ ես ու դու, բայց ոչ մենք. մենք ուրիշ ենք: Նույն նավակում հայտնված դու և ես
.jpg)
Դու կզանգեիր, կասեիր, որ մի քանի րոպեից մեր բակում ես, իսկ ինձ կմնար միայն բաճկոնս հագնել, կապել մեր շարֆը, վերցնել ձեռնոցներս ու իջնել: Ես չէի նայի հայելու մեջ, որովհետև դու իմ ընտանիքն էիր:
.jpg)
Ես իմ կորած ժամերն եմ հետ ուզում, ես իմ կորած ժպիտներն եմ հետ պահանջում: Ինքս ինձնից: Հիմար: Հիմար: Անչափ հիմար ու հիմար: Ու կրկին հիմար: Ես իմ երջանկության ձգտումներն եմ ուզում, ես քեզ
.jpg)
Կարոտել եմ քեզ, բայց այն քեզ, որ իմն էր, ու որ քոնն էի, ու երբ կայինք մենք, մեր սերն ու մեր հույսերը: Ես խենթանում էի քեզ համար, խենթանում էի այն ձմռան համար, որ
.jpg)
Թե պիտի քարկոծվեմ, թող քարկոծվեմ ինքս իմ փշերից. չկա առավել ցավ ու տանջանք: Փախուստս փրկություն կկոչվի, սարսուռս` աղերսանք: Ազատություն, հանգստություն այնտեղ, որտեղ տուն ես կոչում: Սխալների ճահճում փրկություն կա, թե թևերդ ձգես ու
.jpg)
Լինես հեռու, թե այնքան մոտ, այնքան, այնքան, որ զգամ արյան շարժդ երակներով ու չհասկանամ՝ այդ իմ, թե քո արյունն է խաղում ու վազում, զարկում օրգաններին, իմ, թե քո մարմնի, լինես հեռու, այնքան հեռու,
Վերադարձս այնքան քեզնով է լեցուն, իսկ ես այնքան անիրավունք՝ քեզ ինձնով լցնելու: Արի միասին սարսափենք այն մտքից, թե այդ ինչպես եղավ, որ սխալը սխալի վրա մի դղյակ կառուցվեց, որտեղ բոլորը դժբախտ են ու
.jpg)
Վերում ի՞նչ է որոշված ինձ համար: Իմ սերն ինձ հերիք կանի՞ մինչև ի մահ: Իմ մահն ինձ հանգստություն կբերի՞: Իմ մոխրից ի՞նչ բառեր կգրվեն ժամանակի ավազներին: Մի բան կստացվի՞, եթե մահանամ հենց այսօր,
%2Bcopy.jpg)
Ես երևի այն չլինեի, ինչ կամ, եթե քեզ հանդիպած չլինեի: Քեզ հետ ես սովորեցի հավատալ ինքս ինձ, դիմացինին, մարդկանց, Աստծուն, բնությանը: Դու ինձ հավատ տվեցիր: Գիտե՞ս, երբ մեր առաջին ժամադրությանը դու ինձ պատարագի
%2Bcopy.jpg)
Եթե դու չլինեիր, ի՞նչ կանեի ես, ինչպե՞ս կբացատրեի ինքս ինձ, որ ապրել նշանակում է սիրել, որ շնչել նշանակում է սպասել, որ հավատալ նշանակում է համբերել: Եթե դու չլինեիր, որտե՞ղ էի պահելու երազներս, ու՞մ
.jpg)
Այնտեղ, որտեղ անցյալները հալչում են ու դառնանում գետերով, լճանում դարերով, գոլորշանում հույսերով, ես թողել եմ ինքս ինձ ու վերածնվել: Այնտեղ, որտեղ անձրևները գալուց էլ փոշիանում են ամպերի ծանրության տակ, եռում հուսահատությունից, մռնչում անսերությունից,
%2Bcopy.jpg)
Պտտվեմ, պտտվեմ այնքան, մինչև աշխարհներս հրաժարվեն ինձնից, հարվածեն ինքնագոհ, երազամորթ մտքերիս, պտտվեմ, պտտվեմ այնպես, որ սեփական երազներս արյունասպան անեն սեփականասեր էությունս: Իմաստազուրկ ծիծաղներով սպանեմ սիրակարոտ գիշերներս, հևեմ մտքերիս ծանրությունից, փշրեմ մատներս սառը պատերով,
%2Bcopy.jpg)
Ես և դու, մի հսկա տիեզերք, մի կյանք ժամանակ ու մի հատիկ սեր: Կաթ-կաթ, սերն է կաթում տողերիցս, հոսում քեզաշատ բառերովս, հասնում քեզատենչ վերջակետներին ու փնտրում, փնտրում ինձ, բայց չի գտնում. իմ սիրո
%2Bcopy.jpg)
Կարոտների թևերով կսավառնեմ, կգամ քեզ մոտ, որ ասեմ` առանց քեզ շնչել չեմ ուզում: Քայլել չեմ ուզում, թե ձեռքս չես բռնելու, ժպտալ չեմ ուզում, թե դու չես պատճառ լինելու: Ապրել չեմ ուզում, թե քեզ
%2Bcopy.jpg)
Իմ արևամոլ էության դատարկ դարակները բացականչում էին. «Արևի մուրաբաները վերջանում են, արևի մուրաբաները վերջանում են»: Իսկ ես հուսահատ նայում էի ներսս ու շշնջում. «Իսկ ի՞նչ կարող եմ ես անել: Լռե´ք, լալկվե´ք, ինձ հանգիստ
%2Bcopy.jpg)
-Դու հրաշքներին հավատու՞մ ես: -Ես հավատում եմ, որ երբ ինչ-որ բան շատ ես ցանկանում, այն իրականանում է: -Իսկ ի՞նչ է հրաշքը: -Հրաշքն այն է, ինչ մենք զգում ենք: Պարզունակություն է, չէ՞: Երջանկությունը պարզության
%2Bcopy.jpg)
Իմ աշխարհը եկավ բարևելու քո աշխարհին ու խնդրելու, որ ներս թողնես ու ընդունես: Իմ աշխարհում արևն է պակասում: -Բարև: Այնտեղ, որտեղ տարբեր երկինքներ հանդիպում են` գիտակցելու, թե որքան շատ են անձրևել, արևն է
.jpg)
-Ո՞նց ես: -Նորմալ, լավ, դու՞ ոնց ես, Մարի: -Լավ… Զանգել էի, որ ուղղակի ձայնդ լսեմ: Կարոտել էի: -Ինչու՞ չեմ հավատում: Որտե՞ղ ես: -Դրսում: Տնից դուրս եմ եկել… -Նստիր մեքենա ու զանգիր ինձ: -Լավ…
.jpg)
Տարիները պայմանագիր են կնքել միմյանց հետ, որ ժամանակի հետ ինձ ցույց են տալու կյանքի ավելի ու ավելի վատ կողմերը: Երբ անմեղորեն փոքր էի, աշխարհն այնքան լուսավոր էր, պայծառ, գունավոր, իսկ հիմա հասկանում եմ,
.jpg)
Կարոտել եմ մեզ: Դու գիտես, որ ամենից շատ կուզեի, որ երջանիկ լինեինք, բայց իմ բայցերը շատ են: Թվում է` ի՞նչն է մեզ խանգարում, չէ՞: Ես եմ խանգարում: Դու` բոլորի մեջ առաջինն ու սիրելին,
.jpg)
-Հավատու՞մ ես: -Ես սովորել եմ հավատալ շատ բանի, բայց սրան հավատալ չեմ կարողանում: Այնքան հեռու ես, որ հավատս էլ ձգվել է, ճմռթվել, գժվել, խեղճացել: -Հավատու՞մ ես: -Հավատում եմ քեզ, ինձ, մեր սիրուն, մեր
365 ժամ հետո դու կգաս: Տեսնու՞մ ես, թե ինչպես 365 օրը փոխվեց ժամի: Մոտ է ճանապարհորդության ավարտը: Մոտ է նոր կյանքի սկիզբը: Արի մոռանանք ամեն ինչ ու սկսենք ապրել: 365 ժամ հետո դու
.jpg)
Թվում է, թե մի ամբողջ կյանք է` չեմ տեսել քեզ: Ես չեմ կարող նկարագրել, թե որքան եմ կարոտել քեզ. բառերս մահանում են կարոտի ծանրությունից: Խնդրում եմ` շուտ վերադարձիր, այլապես ես կխելագարվեմ: Ես զգում
.jpg)
Ցանկանում եմ ջնջել մի քանի գարուն իմ կյանքից, որքան էլ սիրում եմ գարունը: Ես չեմ սիրում գարունն իմ կյանքում: Գարնանը շատ եմ սխալվում: Գուցե սառած զգացմունքներիս ցեխաջրերում սայթաքում եմ ու ընկնում, ցավոտ ընկնում:
.jpg)
Երկար, միապաղաղ ճանապարհները տանում են ոչ մի տեղ: Ոչ մի տեղում լավ եմ զգում: Տարօրինակ է: Կփորձեմ հասկանալ ինձ, բայց չէ, չեմ կարող: Տարօրինակ է: Սարսափելի ծանր ու միաժամանակ հաճելի: Ստեր, մտածմունքներ, որոշումներ,
.jpg)
Արդյո՞ք կա բառերի ճաղերից ազատվելու հնարավորություն, արդյո՞ք գիտնականները չեն ուզում հորինել մի այնպիսի դեղ, որ միառժամանակ կսպանի բոլոր մտքերը, կսառեցնի զգացմունքները: Ինչու՞ չի կարելի նորից ծնվել ու հիշելով նախկինում արած սխալները` ապրել ճիշտ
.jpg)
Ամենուր գեղեցիկ զույգեր են, երջանիկ ընտանիքներ, ծիծաղ և ուրախություն: Ես նույնպես ժպտում եմ, քայլում եմ գլուխս բարձր, որովհետև խոստացել եմ քեզ: Բայց հոգուս խորքում նախանձում եմ մյուսներին: Դու այնքան հեռու ես ինձնից, գժվելու
.jpg)
-Իսկ ի՞նչ է սերը: -Սերն այն է, երբ մարդուն սիրում ես անկախ ամեն ինչից, ամեն րոպե նա մտքիդ է, իսկ երբ լսում ես ձայնը, թվում է, թե աշխարհը քոնն է: Երբ մարդուն անսահման
7:30: Զարթուցիչ: Անձրևում է: Ուզում եմ ծածկվել վերմակով ու մի ամիս դուրս չգալ անկողնուց: Զարթուցիչը համառում է: Ժամանակն է դասի շտապել: Նախաճաշ. պետք է առողջ ապրել: Դիմահարդարում, վարսահարդարում. պետք է գեղեցիկ լինել: Բանալիներս
.jpg)
Արևները եկել են բարևելու կարոտներիս ու ասելու, որ քիչ է մնացել: Ինչ-որ մի տեղ հրաշքները ճամպրուկվում են, որ այցելեն ինձ ու էլ երբեք չլքեն: Ինձնից կիլոմետրերով հեռու մեկն իր սերն է փաթեթավորում, որ
.jpg)
Գարունացել է... Իսկ ես կանչում եմ քեզ, լսու՞մ ես: Անգամ եթե չես լսում, ասա, որ բառերս հասնում են քեզ: Զգույշ վարվիր բառերիս հետ. դրանք պայքարում են ապրելու համար: Քո կողքին, քո գոյությամբ, այն
.jpg)
Ես պետք է ճանաչեմ, թե ինչ բան է կորուստը, որպեսզի հասկանամ, որ ունեցածը պետք է ամուր պահել: Պետք է զգամ, թե ինչ բան է դավաճանությունը, որպեսզի հասկանամ, որ լավ է մեղադրել ինչ-որ մեկին,
.jpg)
Ինչու՞, երբ քեզ հետ կարող է այդքան լավ լիներ, ես փորձում եմ ծռել ու ճկել այն, ինչ կա իմ ձեռքերում ու պետք է որ ինձ ջերմություն տա: Սարսափելի է, երբ չես հասկանում, թե
Ես ունեի ամենը, ինչ անհրաժեշտ էր երջանիկ լինելու համար, սակայն ի՞նչն էր, որ ստիպում էր միշտ ինչ-որ բան փնտրել: Ապրում ես քո մոլորակում, սակայն գիտես, որ դրանից այն կողմ մի ամբողջ տիեզերք է,
Bonjour ու բարի գալուստ
