Իմ իրանը երբեք ոչ ոք այդպես չէր գրկել, ինչպես դու: Երբ վարում էիր մեքենան, հանկարծ կանգ առնում, հրամայում դուրս գալ մեքենայից, քո մեծ ձեռքերով բռնում իրանս ու համբուրում շուրթերս: Սառն օդը փչում էր

Դու խոստացել էիր, որ կողքիս կլինես, ինչ էլ պատահի: Դու կողքիս չեղար, անգամ երբ ոչինչ չպատահեց: Իսկ հիմա պատահել է, գրողը տանի, ամեն օր է պատահում, իսկ դու չկաս: Որտե՞ղ ես, ինչու՞ չկաս: