Նրանք ինձ մոտ հոգեկան ինչ-որ խնդիրներ հայտնաբերեցին. խանգարվել էր ինչ-որ բան, միացել կամ անջատվել, չգիտեմ: Կարևոր էլ չի. ես դա վաղուց գիտեի: Երբ ինձ խենթ էիր կոչում, ես գիտեի, որ չես հասկանում իրականում, թե որ մի ճշմարտությունն ես բարձրաձայնում:
Ես վախենում էի քեզ հետ հանդիպելուց, քանի որ սիրելիս ատում էի քեզ, իսկ ատելիս՝ սիրում: Դու դժվար հասկանաս դա, սա երևի մասն է այդ հոգեկան խնդիրների: Երբ քեզնից հեռու էի, սիրտս քեզ էր կանչում, բայց հերիք է մի-փոքր մոտենայիր, մեջս ատելությունն իր հին երգն էր սկսում: Եվ այդ խելագար շրջանն ինձ իր մեջ էր առել ու բաց չէր թողնում: Եվ լինում էր՝ օրվա տարբեր ժամերին ես քեզ ատում էի, ապա սիրում, ապա ատում սպանելու աստիճան, ապա սիրում՝ սպանվելու աստիճան: