Այդպես է կարգը

Ես միշտ մտածում էի, որ եթե ունես մի բաժակ տաք թեյ, և դրսում կաթող անձրևը չի հասնում անգամ ականջներիդ, ապա ամեն ինչ լավ է: Պարզվում է, որ որպեսզի ամեն ինչ լավ լինի, թեյն ու լռությունը բավարար չեն: Այո, մատներդ տաք են, անգամ վառվում են բաժակի տաքությունից, և ցավից հետ ես քաշում ձեռքերդ, ամուր սեղմում, եղունգներդ մխրճում ափիդ մեջ, բայց ներսումդ միևնույն է ցուրտ է. քիչ առաջ այդ նույն անձրևի տակ կանգնած լացում էիր: Մի-փոքր բարդ է դարձել ապրելը: