Մեզ բաժանող «ու»-ն

Պարզ է ամեն ինչ, բարդ բառեր էլ պետք չեն: Դու մի աշխարհ, ես մի ուրիշ, գիշերային լռության մեջ ես ու դու, բայց ոչ մենք. մենք ուրիշ ենք: Նույն նավակում հայտնված դու և ես գրում ենք, գրում ու էլի գրում, իսկ արդյունքում` կարոտում եմ քեզ, իսկ թե ինչու` ինքդ էլ գիտես, դու հասուն ես: Ինչ էլ լինի, սիրեցի քեզ կարոտելը, իսկ դու անծանոթ, բայց այնքան հարազատ: Ես ու դու, կուզեմ հանել մեզ բաժանող «ու»-ն: Ու թե բան էլ չկա, մի քանի հարյուր տող, մի քանի տասնյակ րոպե մեղեդի, մի քանի ժամ անքնություն ու ժպիտներ. դա էլ քիչ չէ: Կկարդաս, չժպտաս, կամ էլ չէ, բայց գիտեմ, որ այո: Ու կպատկերացնեմ, թե ինչպես կմտածես, որ կարոտել ես ինձ… Ես նույնպես…