Երբ դու ինձ լքեցիր,
քեզ աստվածացնող իմ մի կեսը քեզ հետ տարար: Երբ դու ինձ լքեցիր, ես կիսվեցի, փոքրացա,
անապատացա ու ծարավեցի քո բացակայությունից: Երբ դու ինձ լքեցիր, գիշերն ու ցերեկը
մեկ եղան, արև, թե լուսին, մի խավար դարձան, աստղ, թե մոլորակ սահման գծեցին ու հեռացան
ինձնից: Երբ դու ինձ լքեցիր, ես մնացի ձեռնունայն, ես մնացի անապատ, ես մնացի անպատ:
Ես կորցրեցի հաշիվն օրերի ու ժամերի, չտեսա էլ լույս, սիրեցի աչքերիս մութը, պատերի
սևը, դռների փակը: Ես մոռացա ժպիտ ու ծիծաղ, ես դարձա անժպիտ, անծիծաղ, ես կորցրեցի
քուն, կորցրի դադար, ես կորցրի քեզ: Երբ դու լքեցիր ինձ, ես անեծք կապեցի երջանկության
վրա, մոռացա ինձ, մոռացա բառերն ու խոսքերը:
Երբ դու լքեցիր ինձ, ես սիրեցի քեզ առավել, ատեցի ինձ նույնչափ, որչափ ատեցի միայնությունս:
Երբ դու լքեցիր ինձ, ես խենթացա, ու հասկացա, որ խենթացա: Ես ծամեցի ցավերս, կուլ գնացին
լացերս, մարսվեցին կարոտներս: Երբ դու լքեցիր ինձ, ես մոռացա դիմագծերդ, մոռացա ձայնդ
շշուկ դարձած, մոռացա ձայնդ մեղեդի դարձած: Երբ դու ինձ լքեցիր, ես մոռացա փափուկը
մազերիդ, ծովն աչքերիդ: Լուռը աղմուկ դարձավ, լույսը ցավոտ դարձավ, սերը փշոտ դարձավ,
սպասումը այրող դարձավ: Երբ դու լքեցիր ինձ, սպասումը հավիտենական դարձավ: Երբ դու լքեցիր ինձ, ես նույնպես լքեցի ինձ, դարձա
անապատ, դարձա անպատ:
3 մեկնաբանություն
shaaaaaaat gexecik es grum, apres :)
ReplyDeletebarev Admin jan inchpes karox enq kapnvel dzez het???
ReplyDeletehttps://www.facebook.com/maritheswagger
Delete