Ռեստարտ

Ես հասկացել եմ մի պարզ բան. մեր խնդիրները գալիս են նրանից, որ մենք մյուսներին մեզնով ենք չափում, և ակնկալում ենք լինել այնպիսին, ինչպիսին մենք ենք: Բայց ախր դա հնարավոր չի, չէ՞: Մյուսներից մենք սպասում ենք ապրել ու մտածել այնպես, ինչպես մենք ենք ապրում ու մտածում, տարբեր իրավիճակներում վարվել այնպես, ինչպես մենք կվարվեինք: Բայց բարեբախտաբար դա հնարավոր չի: Եթե լիներ այդպես, չէր լինի բարին ու չարը, ամենամութ պահերին լույսը չէր բացվի. լույս ընդհանրապես չէր լինի: Պետք չի մարդկանցից ակնկալել այն, ինչ իրենք ունակ չեն անել: Չեն կարող բոլորը լավը լինել: Հա, պարզունակ բան եմ ասում, բայց աշխարհն իրոք բաժանվում է լավի ու վատի, ճշտի ու սխալի, ու կան համամարդկային օրենքներ, որոնք նույնն են բոլորի համար, և կան նրանք, ովքեր խախտում են դրանք: Եվ մենք չենք կարող սպասել, որ նրանք, ովքեր խախտում են օրենքները, կփոխվեն: Նրանք կան, որպեսզի համատարած լույսի մեջ տարածեն իրենց մութն ու սխալը, որպեսզի լույսն ավելի վառ լինի, իսկ ճիշտն ավելի գեղեցիկ նայվի: Եվ եթե դու քո մեջ լույս ես տեսնում, ամուր պահիր այն: Մի թող, որ մութը խլի քեզնից քո լույսը: Ու հիշիր, որ միշտ էլ ավելի հեշտ է սպիտակը սև սարքել, քան հակառակը: Մտածիր դրա մասին…