Չի վերջանում քո հանդեպը
Չի վերջանում քո հանդեպը: Քո համարը, քո մասինը:
Չի խաղաղվում, չի մոռացվում, չի հնանում:
Չես վերանում, չես մոռանում, չես հեռանում: Չեմ հանդարտվում:
Չեմ կարոտում, չեմ էլ հիշում: Ո՞ւմ եմ խաբում:
«Մեկին գտի, սիրահարվի: Ինձ ազատի:
Դու ուզո՞ւմ ես:
Չէ:
Ես էլ:
Խաղ:
Սեր:
Հա:
Կարոտ:
Հա»:
Չեմ հասկանում, չեմ ազատվում, չեմ էլ ուզում:
Ես չեմ փոխվում, նույնն եմ մնում:
Դու չես զզվում ու չես հոգնում:
Ես ամեն կերպ փորձեցի քեզ սիրել: Եղա այնքան մոտիկ, որ հաշվեցի, թե րոպեում քանի զարկ է խփում սիրտդ և քանի կաթիլ արյուն հոսում երակներովդ: Եղա և այնքան հեռու, որ չիմացա անգամ` գուցե սիրտդ մի օր կա՞նգ առավ: Ես փորձեցի դառնալ միտքդ, հոսել դանդաղ-դանդաղ, հասնել հոգուդ, դիպչել սրտիդ: Լինել քեզ պես, քեզ հավասար և մոռանալ, թե քանի աշխարհներ են մեզ բաժանում: Ես փակեցի դուռ ու լուսամուտ, պարիսպներ դրեցի և փորձեցի հավատալ, որ կարող եմ դեռ լինել քեզնոտ ու քեզանով: Բայց չստացվեց: Եվ չուզեցի: Բարդ էր այնքան: Բարդ էի սարքել, փակելու փոխարեն պիտ բացեի, պարիսպվելու փոխարեն` մոռանայի ամեն արգելք ու խոչընդոտ: Եվ հեռացա այնքան, որ չիմացա անգամ` գուցե արյունդ երակներում սառչե՞ց:
Բայց չմոռացա: Եվ չմոռացար: Չստացվեց ինչպես առաջ հպարտորեն դառնալ մենակ: Ստացվեց միայն նախկինի պես լավ ձևանալ ու համոզել, որ ոչ մի քամի ու ոչ մի հողմ ինձ չի ստիպի ծնկի իջնել միայնության ու կարոտի դեմ:
Անցան օրեր ու ամիսներ: Անցավ կլոր ուղիղ տարի: Մի քիչ ավել: Եվ կրկին դու, ու կրկին մենք: Միշտ նույն խաղի ու պտույտի մեջ: Շատ բան փոխված, մի քանի բան նույնը եղած: Անփոփոխ միայն բառերն ու կարոտները մնացած: Եվ չհոգնած ու չզզված, չփոշմանած ու չերկմտած, որ գուցե չէ, այս անգամ էլ չէ, ինչպես որ միշտ` չէ ու էլի չէ:
Ի՞նչ է եղել որ: Չէ՞ որ գիտենք, որ թեկուզ և այս անգամ էլ չէ, ոչ էլ մյուս ու հաջորդ անգամ, պարտադիր չէ լինել այնպես, ինչպես պետք է:
Շփվել, ուղղակի, ահագին:
Tags:
N?
1 մեկնաբանություն
շփվել (((
ReplyDelete